Het tweede viertal keek reikhalzend uit naar de eerste wedstrijd van het seizoen. Na een jaar afwezigheid is David terug in het team — mét een flinke stapel elopunten én zijn vertrouwde dosis gezelligheid. Maar op de wedstrijddag sloeg het noodlot toe: teamcaptain Joost werd geveld door een vervelende griep.
Een vervanger bleek niet te vinden, dus vertrokken we met z’n drieën richting Hoogvliet voor de uitwedstrijd tegen Ashtapada. In The Beast — de bijnaam van chauffeur Thomas’ auto — bedachten we onderweg een creatieve opstelling waarmee we met een man minder tóch 1–3 zouden kunnen winnen. 😎
Normaal zitten we netjes op rating, maar dit keer gooiden we het roer om. Thomas wilde graag met wit spelen, dus hij kreeg bord 3. David wilde óók wit, dus die mocht meteen op bord 1 plaatsnemen. En de hoogste rating? Die mocht plaatsnemen op bord 4.
Een muzikale schaakavond
Na een kort welkomstpraatje van de wedstrijdleider konden de klokken aan. In de gang stond de radio hard, vol klassiekers uit de sixties en seventies. Terwijl de eerste zetten werden gespeeld, klonk You’ll Never Walk Alone van Gerry & The Pacemakers. De wedstrijdleider vroeg nog of de muziek stoorde, maar wij voelden ons juist geïnspireerd — door het strijdlied van Feyenoord én Liverpool.
Bord 4 – Michel in aanvalsstemming
Ikzelf speelde op bord 4 met zwart tegen Dennis Barendrecht. Terwijl White Rabbit van Jefferson Airplane uit de speakers schalde, maakte mijn tegenstander de eerste fout. Met dame en loper zette ik een dubbele aanval op twee pionnen op, wat mij een pion winst en het initiatief opleverde.
Even later, tijdens het prachtige Landslide van Fleetwood Mac, had ik de vijandelijke koningstelling volledig in mijn greep. Dennis probeerde zich te bevrijden, maar overzag een penning. Na wat geduldig manoeuvreerwerk met mijn toren leverde dat een tweede pion op. Vervolgens kreeg ik de kans om torens te ruilen of een derde pion te winnen — ik koos voor het eerste, waarop Dennis de handdoek in de ring gooide.
Krimpen op 1–1!
Bord 3 – Thomas’ tactische mes
Thomas speelde tegen René Tobe zijn favoriete opening. Hij kwam een pion achter, maar zijn tegenstander had een passieve loper en nauwelijks ruimte. De stelling vroeg om geduld en scherpte, en die had Thomas volop.
Zijn ver opgerukte pion in het vijandelijke kamp werd de doorn in de zij van zijn tegenstander. Uiteindelijk kon René de tactische dreigingen niet meer pareren: met paard en dame drong Thomas de koningsstelling binnen, won de zwakke loper, en een paar zetten later ook de partij.
Krimpen op voorsprong 1–2
Bord 1 – David’s glorieuze comeback
David trof aan het kopbord de sterke René de Lange. Met wit was hij uitstekend voorbereid: een dag eerder had hij nog een uitgebreide training gegeven over precies deze opening. Hij kende de zetten dus letterlijk “uit het boekje”.
Zijn brede pionnenfront zag er indrukwekkend uit. René probeerde tegenspel te vinden, maar David hield het centrum stevig in handen. Alleen… de klok begon te tikken. Veel tijd had hij al in de opening gestoken, en toen de vijfminutengrens naderde, nam ik het noteren maar even van hem over.
Met minder dan twee minuten op de klok vond René een scherp stukoffer, en plotseling stond David’s koning op de tocht. Wat volgde was een zenuwslopend gevecht: een koningswandeling dwars door het bord, naar de veilige haven van veld a5. Met nog maar seconden op de klok bleef David koel.
Zijn tegenstander probeerde met een aftrekaanval de verdediging te breken, maar David counterde ijzersterk. Na een paar slimme schaakjes won hij twee pionnen en – dankzij een fraaie grasmaaier-combinatie – zelfs een toren. Uiteindelijk kon René niets anders dan proberen zijn vrijpionnen te laten rennen, maar David hield alles onder controle. Met increment bleef zijn tijd rond de 25 seconden hangen, en met elke zet kwam de winst dichterbij.
Na bijna 4 uur strijd was het punt binnen: 1–3 voor Krimpen!
De eindstand en sfeer
Met David’s spectaculaire winstpartij was de eindstand duidelijk: Ashtapada 1 – Krimpen 2: 1–3.
Niet slecht voor een team dat met drie man vertrok!
De sfeer was de hele avond uitstekend — mooie partijen, goede muziek en genoeg spanning tot de laatste seconden. Een mooier begin van het seizoen konden we niet wensen.
At the end of the storm, there's a golden sky!
Reactie plaatsen
Reacties