De wedstrijdleider van dienst begon de middag met de mededeling dat Erasmus vorig seizoen gedegradeerd
was en wij op een half punt de promotie gemist hadden. Alsof we dus deze wedstrijd op een haar na
hadden kunne missen of zo? Het wedstrijdverloop was overigens dusdanig dat we, als we gepromoveerd
waren, best een kans gehad hadden om ons te handhaven!
Aanvankelijk verliep de wedstrijd tamelijk rustig. Bij mijn bord begon ik echter op de 8 e zet al een blunder met
pionverlies tot gevolg. Normaal gesproken schrijf je dan tegen een tegenstander als Timmermans de partij
meteen af. Mijn buurman Remco had het tegenovergestelde. Bij gebrek aan een goede zet ging hij maar op
pionwinst af (!) en even later, je moet toch wat, nog maar een pion gesnoept. Aan het eerste bord werd een
voor mij onduidelijke stelling steeds leuker om naar te kijken, Peter kreeg een duidelijk voordeel. Ook broer
Marcel had een nogal vreemde stelling op het bord maar zijn tegenstander besloot om op pionwinst af te
gaan waarbij er een moeilijke penning op de f-lijn een grote rol speelde. Marcel wist alle problemen te weren
en kreeg een duidelijk betere stelling die hij netjes tot winst bracht.
De beide broers Van Nieuwenhuizen hadden hun dag niet. Moeizame stellingen gingen beiden verloren
hoewel het Peter nog lang hoop was op een half punt. Zijn zeer ervaren tegenstander wist uiteindelijk toch
door te breken en de partij te winnen.
Door ernstige besognes bij mijn eigen partij heb ik weinig meegekregen over de borden 7 en 8. Ik geloof dat
Hans nooit echt in de problemen was en een remise als resultaat. Bij Joop was het heel onduidelijk. Aan het
eind stond er een stelling op bord met een paard meer voor Joop tegen 2 zwarte vrijpionnen op a3 en c3.
Gecombineerd met een zwarte koning die dreigde binnen te vallen, moest er actief opgetreden worden. Dat
lukte kennelijk want ik heb nog net gezien dat Joop een dame, paard én een pion had tegen alleen een
zwarte dame. Dat voerde hij uiteraard met enig gemak tot een vol punt.
Peter had ondertussen een prima stelling gecreëerd die hij met een stukoffer probeerde te verzilveren. Dat
ging helaas net mis. Achteraf bleek dat hij met een schijnoffer van de dame toch had kunnen winnen.
Remco had lange tijd uiteraard een gewonnen stelling met twee pluspionnen. In tijdnood verloor hij echter
een stuk. De tegenstander was zich echter niet bewust van zijn eigen tijdnood kennelijk want hij was zo
vriendelijk om op tijd te verliezen!
Resteert helaas mijn eigen partij, die ook echt als laatste eindigde. De stand was op dat moment 3½ -3½
dus een remise had een vol match punt opgeleverd. Ik had gebruik gemaakt van een slordigheid van Gert en
een pion teruggewonnen. Het materiaal was intussen gereduceerd tot dame, loper, toren tegen dame,
paard, toren met 3 om 3 op de koningsvleugel en elk een b-pion. Mijn stukken stonden alleen zo actief dat hij
besloot de toren te ruilen waardoor de remise heel dichtbij kwam. In lichte tijdnood besloot ik helaas tot een
bepaalde oplossing waarbij de stukken geruild werden. Ik meende echter eeuwig schaak te hebben, maar
had overzien dat de dame, die mijn pion op b2 geslagen had het eeuwig schaak op kon lossen door Dg7 er
tussen te zetten…. Auw, weg remisekans. Het resterende dame eindspel was volgens de omstanders ook
nog remise maar de lange partij brak me op. Ik heb de remise variant totaal niet gezien waardoor het dus
een eindstand van 4½ - 3½ op het bord kwam.
Al met al dus een wedstrijd waar van alles gebeurde. Ons “eerste-ronde-pech” sloeg net als vorig jaar weer
toe. Maar het lijkt duidelijk dat we tegen waarschijnlijk één van de sterkste tegenstanders in onze groep
absoluut niet kansloos waren. Erasmus blijft niet zoveel geluk houden als deze middag!
Joop Huijzer
Reactie plaatsen
Reacties