KNSB: Paul Keres 5 - Krimpen 2

Zaterdag 14 december speelden we tegen het vijfde team van Paul Keres in hartje Utrecht. De koppositie was binnen handbereik, slechts een overwinning was nodig. Helaas werd het een nederlaag en eerlijkheid gebied te zeggen dat we geen recht hadden op meer.  Toch was de start goed met een overwinning en een remise. Hans van Nieuwenhuizen speelde een solide opening met wit.  Hij won een pion en nog belangrijker de zwarte koning bleef op e7 in het centrum. Met alle zware stukken en ieder een paard op het bord was de remedie vrij eenvoudig: openen die stelling! Zulke kansen kan je wel aan Hans overlaten. Nadat zwart ook nog een kwaliteit verloor en de aanval onverminderd doorging, streek zwart de vlag.

Inmiddels had Peter Glissenaar remise gespeeld aan bord 1. Na 12 zetten stond een stelling op het bord gespeeld tussen 2 IM’s. Peter kende de partij en had nog de volle bedenktijd van anderhalf uur, terwijl zijn tegenstander meer dan drie kwartier had gebruikt. Die tijd had hij goed besteed en vond op de 12^e zet een verbetering ten opzichte van die partij. De stelling vervlakte na ruil van een paar stukken en remise op voorstel van zwart.

Michel van Cappellen speelde met wit aan bord 7 en stond na de opening duidelijk beter. Zijn tegenstander speelde razendsnel zijn zetten en bracht mede daardoor Michel in tijdnood. Zwart besloot een kwaliteitsoffer te brengen wat hem sterk stukkenspel opleverde en de witte aanval stopte. De kwaliteit voorsprong verzilveren leek een zware taak en op een bepaald moment zelfs onmogelijk. Maar in tijdnood vond Michel een smerige truc. Door de dame te pinnen werd dameruil afgedwongen en bleef een totaal gewonnen stand over. Weer een overwinning voor Michel en een stapje dichter bij het doel, de 2000 ratinggrens. Tot zover de goede start want de rest van de partijen zag er niet rooskleurig uit.

Joop Huijzer, met zwart, kreeg een aanval te verduren die hij zelf graag speelt. Helaas speelde hij een verloren zet Lc8 naar a6 die wat later weer terugging naar c8. Zijn tegenstander wikkelde, met een schijnoffer van de dame, af naar een voor hem zeer gunstig eindspel. Toen Joop zijn laatste kans op actief spel miste was het verder een kansloze zaak. 

Remko Moerkerken leek gelijkgemaakt te hebben uit de opening. Ergens is het goed misgegaan en hij verloor een pion en de controle over de open e-lijn. Remko probeerde, zijn stijl getrouw, nog door actief stukkenspel wat rommelkansen op te bouwen. Helaas strandde dat en bleef hij met een stuk minder zitten. Hoog tijd om op te geven.

Ook David Berendsen verloor de controle over de stelling en kon in een gesloten structuur alleen maar hopen dat zijn tegenstander in de fout zou gaan. Het witte plan om de zwarte stelling uit zijn voegen te lichten was niet moeilijk te vinden. Een trippelering op de h-lijn zorgde voor de val van de h-pion en met een koning aan die kant van het bord is dat een kansloze zaak. 

Ook Bert ten Wolde ging ten onder aan een witte dominante van een open lijn. Na de opening leek ook hier dat Bert gelijk had gemaakt. Hij besloot actief te worden met zijn f pion, door op te rukken naar f4.  Zo’n actie levert ook wat zwaktes op en toen wit de volledige controle over de e-lijn overnam was het snel gedaan met de zwarte stelling. De witte dame viel het zwarte kamp op h7 binnen en niet veel later moest Bert opgeven.

Van een 0,5 – 2,5 voorsprong was de nederlaag al definitief met de nieuwe tussenstand 4,5-2,5. Alleen Marcel Glissenaar aan bord 3 was nog in de strijd. Met wit had hij niet veel bereikt in de opening, maar toen hij een vrije a-pion creëerde leek er weer muziek in de stelling te komen. Met beiden een dame en een paard leken er goede winstkansen te zijn. Wellicht werd de dameruil te vroeg afgedwongen, want het overgebleven paardeindspel was remise. In onderstaande stelling bood Marcel remise aan. Er is geen voortgang te boeken door wit en ook niet door zwart.